از هر دري سخني

بالاخره تصميم گرفتم كه يه پست جديد آپ كنم
اول اينكه

فكر كنم تقريبا هفت سال پيش بود زماني كه ما تازه وارد دانشگاه شديم اينطور كه مي گفتند جو دانشگاه نسبت به سال هاي قبل خيلي تغيير كرده بود و اين تغيير و تحول نتيجه يك تحصن دانشجويي چند روزه بود
طبق گفته دانشجو هاي قديمي همه كلاس هاي دانشگاه تفكيك شده سالنهاي دانشگاه با ميله هاي آهني و قفل و زنجير جدا شده بودند و دختر ها و پسرها حق ديدن همديگرو توي دانشگاه نداشتن حالا بيرون دانشگاهو مي خواستن چيكار كنن نميدونم
تصور كنيد سالنهاي يك ساختمون چند طبقه با درهاي فلزي فقط براي جدا كردن خانم ها و آقايون از هم جدا بشن
خلاصه اينكه يه چيزي تو مايه هاي زندان هاي مطرح جهان
شايد دروغ نگم كمي هم از اونا ايده گرفته بودن ولي يادشون رفته بود كه اينجا دانشگاه ست ما و امثال ما هم اگه خدا قبول كنه و بنده خدا اومديم اي سوادكي ياد بگيريم
بماند كه چادر اجباري بوده پوشيدن شلوار جين گناه كبيره آرايشو لاك ناخن نگو اصلا حرفشم نزن كه كلامون مي ره توهم
اينم بگم كه اين مسائل در زمان اولين دوره رياست جمهوري آْقاي خاتمي بود
خدارو هزار مرتبه شكركه ما يه يكسالي به خاطر شونزده روز كم بودن سن مون دير رفتيم مدرسه ودر نتيجه يك سال هم ديرتر وارد دانشگاه شديمو اين زندان دانشگاه نما رو نديديم
بعد از تحصن همه اين درهاي آهني برداشته شده بود و ديگه چادر اجباري نبود تصور كنيد ديگه ما مي تونستيم شلوار جين بپوشيم واي خدا جونم ما با اين همه آزادي چه كار كنيم
بعد هم ديگه از اين خبرا نبود هر از گاهي يه چشمه نشون مي دادن ولي خبري از اون همه آهن و فولاد نبود
تا اينكه چند روز قبل من براي گرفتن يك سري مدارك مجبور شدم سري به دانشگاه بزنم
از اونجا كه هوا سرد بود ما علاوه بر مانتو يه باروني سفيد پوشيديمو راه افتاديم
اول بسم اله جلوي در ورودي دانشگاه كه يه سر سرا واسه خانم چادري ها ساختن جلوي ما رو گرفتن كه دقيقا با همين لحن كه خانمم نمي شه با اين پوشش وارد دانشگاه شي
من كه داشتم از تعجب شاخ درمي آوردم يه لحظه به خودم نگاه كردم ببينم كجاي كار ايراد داره ولي باز نفهميدم
كه خانومه ادامه داد لباستون سفيده توجه داشته باشين پوشش نا مناسب و در خور تذكر لباسه سفيده
من در حالي كه سعي مي كردم عصباني نشم گفتم كه من امروز يه كاره مهم دارمو از اين حرفا بالاخره بعد از كلي صغري كبري چيدن راضي شد كه من وارد دانشگاه شم ولي گفت
كه دكمه بارونيتو باز كن و تاكيد نمود بذار باز باشه كه ببينن زير باروني مانتو پوشيدي و كسي ايراد نگيره اينجا ديگه شاخ هاي من از شدت حرفاي تا به حال نشنيده در اومده بود
ما هم دكمه هارو باز گذاشتيمو راه افتاديم بعد به اين نتيجه رسيدم كه تعويض بعضي پست هاي مديريتي در دكمه و رنگ لباس دانشجو ها تاثير مستقيم و وافري داشته
انديشيدن به عمق مطلب هم به عهده خود شما

دوم اينكه

هفته پيش براي من يه اتفاق با مزه افتاد بدم نمي آد شما هم بخونيد
حدودا ساعت هفت شب بود كه مي خواستم از يه چهار راه ردشم با توجه به اينكه عادت دارم حتي اگه ماشيني هم رد نشه صبر كنم تا چراغ عابر سبز شه بعد راه بيافتم اينبار هم ايستادم و منتظر شدم تا چراغ عابر سبز شه
حالا صبر نكن كي صبر كن يه لحظه به خودم اومدم گفتم
وا چرا اين چراغه سبز نميشه
كمي دقت كردم متوجه شدم
بببببعععله من سه چهار دقيقه ست كه پشت چراغ چشمك زن ايستادم خودم به شدت خندم گرفته بود ولي ترجيح دادم با اعتماد به نفس كامل از چهارراه رد شم و اصلا به روي خودم نيارم
روز بعد براي همكارم ماجرا رو تعريف كردم اون گفت اشكال نداره من با ماشين پشت چراغ چشمك زن ايستادم
شايد اينو گفت كه من زياد از خودم نا اميد نشم